De Raad: – Verdeel en Verover Heers – 19 januari 2018 / Ron Head
Wij zullen vandaag een tactiek met jullie bespreken die gebruikt is geworden om wat jullie denken en hoe jullie denken te beheersen, om zo het maatschappelijke gesprek onder controle te houden. Jullie zijn volgestopt met een onveranderlijke voeding van polarisatie. Jullie zijn over iedere kwestie die jullie maar kunnen bedenken in twee ‘kampen’ verdeeld.
Wanneer er twee kampen bestaan, zijn de mogelijkheden beperkt. Wanneer een gesprek begint dat buiten de verkozen grenzen valt en wanneer dat gesprek diegenen die zichzelf zien als onschendbaar en machtig, bedreigt, dan wordt het onderwerp complot genoemd, er wordt over gelachen.
Dit zou op zichzelf een anker kunnen zijn dat de mensheid tegenhoudt in haar poging om haar bewustzijn te verhogen. Maar in de laatste paar jaren zijn deze verdeeldheden, dit smeulend vuur van tweedracht, tot een zeer gevaarlijk niveau aangewakkerd.
Er was ooit een tijd dat bepaalde onderwerpen niet werden besproken omdat ze ongemakkelijk waren. Nu kunnen ze niet worden besproken zonder in bijna haat-gesprekken te belanden.
Wij zouden willen voorstellen dat het voor iedereen tijd en noodzakelijk is om een stapje terug te doen en te beseffen dat jullie zorgvuldig naar deze situatie geleid zijn. Wanneer sommigen jullie vertellen dat ZIJ je de waarheid vertellen en dat die andere mensen gevaarlijke leugenaars zijn, dan is het tijd voor jullie om je eigen waarheid voor de dag te halen. Het is voor jullie absoluut NIET de tijd om anderen te gaan verdoemen om wat iemand anders jullie verteld heeft, zelfs wanneer dit over een lange periode herhaaldelijk en luid wordt gezegd.
Misschien is het ook tijd om te beseffen dat de meeste dingen die de levens van mensen ten goede komen, alle mensen ten goede zouden kunnen komen. Mensen die duizenden kilometers ver weg wonen en die in volledig andere ontwikkelingsniveaus leven, verlangen naar dezelfde dingen voor henzelf en voor hun gezinnen. En wanneer zij een manier zien om die dingen te verwerven en er voor te zorgen, willen ze die niet van anderen afnemen. Het idee van gebrek en tekort is ook een middel om onder controle te houden. Het wordt ingezet door diegenen die denken dat ze ‘alles’ nodig hebben, egaal wat het is.
Momenteel leven jullie in een wereld die enorme rijkdom bevat, voorbij jullie voorstellingsvermogen, maar ook uiterste blootstelling aan gevaar en verhongering. Wij vertellen jullie dat, wanneer ieder levend mens voedsel, onderdak en gelijke kansen zou hebben, jullie wereld er veel beter aan toe zou zijn dan jullie je kunnen voorstellen. Denk eens aan de miljoenen die niet worden toegestaan om ook maar iets bij te dragen. Komt dit omdat de meesten dit niet willen? Nee, het komt omdat sommigen zich door het idee bedreigd voelen. Zij leven volgens en dragen het principe uit: “Wanneer zij het hebben, kan ik het niet hebben!”
Wij zouden wensen dat jullie op z’n minst het idee onderzoeken dat, wanneer het goed is voor mij, zou het voor mij zelfs beter zijn wanneer we het allemaal hebben. Jullie wereld, zoals die op dit moment in elkaar zit, staat zo ver als maar mogelijk af van de idealen die jullie samenlevingen voorwenden uit te dragen, ongeacht hoe jullie hierover wensen te denken. Besloten jullie dat dit was wat jullie wilden? Of was het waarin jullie geboren werden en hebben jullie het maar hierbij gelaten?
Welnu, dit is aan het veranderen. Het zal veranderen. Hier zit geen ‘zou kunnen veranderen’ bij. Een kritieke massa van intentie is bereikt. Er zijn pogingen ondernomen om de veranderingen die onderweg zijn te doen ontsporen of te vertragen. Maar alles wat hiermee bereikt is, is de zekerheid dat wanneer de spreekwoordelijke dam breekt, de vloed zelfs nog groter zal zijn.
Het is nu echt voor iedereen tijd om te beslissen dat het beter zou zijn om gebieden van gemeenschappelijk belang, gemeenschappelijk vertrouwen en algemeen welzijn terug te vinden. Misschien zou het in plaats van oorlog tegen dit en oorlog tegen dat te hebben, beter zijn om jullie in te spannen voor dit en projecten voor dat. Het is tijd om de dialoog te veranderen.
Het is tijd om gemeenschappelijk terrein te gaan vinden, gemeenschappelijke doelen en gebieden van samenwerking. Op jezelf aangewezen, dit is hoe jullie altijd geleefd hebben. Oorlog, met wapens of met woorden, dat is wat jullie geleerd is. Dat is NIET normaal. Angst is NIET normaal. Gebrek is NIET normaal. Volledige gelijkvormigheid is dat ook niet. Diversiteit is prachtig. Denk eens na over waarom jullie op vakantie gaan naar die gebieden waar jullie naar toegaan.
Vertaald: Sjra
