Maandelijkse Channeling – Dianne Robbins

Dolfijn Teresa

Mijn vriend Max, ja, ik ben het, Teresa, je tuimelaardolfijn vriendin. Ik ben bedroefd over mijn gevangenschap in deze kleine baai, en ik zou graag buiten de draden willen zijn waar ik kan zwemmen en vrij zijn, en niet beperkt worden door de kleine parameters van gevangenschap. Ik verlang naar mijn thuis in de oceaan, mijn verwanten en de vrijheid om door de zeeën te zwerven, in de koraalbanken te duiken, op de kussens van de golven te liggen, de bries over mijn huid te voelen strijken, de golven te achtervolgen terwijl ik hoog spring – al mijn dromen zullen nooit sterven.

Ik ben moe van de eindeloze ontmoetingen met mensen ten koste van mijn privacy – en ja, wij dolfijnen houden ook van onze privacy, we willen gewoon “zijn” en niet de hele dag “oproepbaar” zijn om kunstjes op commando te doen en mensen te vermaken. Wij houden er ook van om gewoon te ontspannen, en op ons gemak te zwemmen zonder altijd in de schijnwerpers te staan van entertainment ten koste van ons. Eigenlijk is het ten koste van u, want wij worden niet betaald om u te vermaken, we worden er gewoon moe van.

U bent een opmerkelijke ziel, en we danken u dat u onze soort een stem geeft die we kunnen horen via Dianne’s boek. Ik ben Teresa.

Teresa zit opgesloten in het Dolfijn Onderzoek Centrum in Florida. Deze foto is genomen toen mijn vriend Max met haar zwom.

Vaquita bruinvissen

Wij zijn de Vaquita bruinvissen die nog leven in het noordelijke deel van Mexico’s Golf van Californië, vrij zwemmend in het ondiepe water, op onze hoede voor visnetten en andere soorten afval die de kusten bezaaien. Onze levens staan op het spel en onze soort is bijna volledig uitgestorven, met minder dan 400 overgebleven exemplaren op de planeet*. Dit is een tragische gebeurtenis, want de aarde heeft ons allemaal nodig om haar ecosysteem in evenwicht te houden.

Wanneer de Aarde een soort verliest, verliest zij een ander deel van haar interne mechanisme dat nodig is om het leven in evenwicht en harmonie te houden. Het verlies van een soort veroorzaakt moeilijkheden voor een andere soort, die op hun beurt meer moeilijkheden veroorzaken – want soorten zijn van elkaar afhankelijk om bepaalde taken uit te voeren en om hun frequenties te lenen aan de harmonie van de planeet en aan de ondersteuning van de biosfeer.

Telkens wanneer een soort verloren gaat, wordt zijn frequentie onttrokken aan het Raster van de planeet. Het Raster ondersteunt de biosfeer, en dit verlies veroorzaakt verzwakking van de biosfeer – en als er genoeg soorten verloren gaan, zal de biosfeer uiteindelijk in elkaar storten, waarbij de overgebleven levensvormen en de planeet zelf zullen worden vernietigd.

We zijn dus allemaal nodig om een planeet perfect te laten functioneren, omdat we allemaal met elkaar verbonden zijn en als ingewikkelde onderdelen in een wiel zitten. Als een deel van een wiel verloren gaat, zal het wiel wiebelen en uiteindelijk in elkaar storten. Elke soort is als een spaak of radertje in het wiel van het leven.

We proberen uit de gevarenzone te blijven, maar we zinken weg in wanhoop en verliezen de wil om hier te blijven. We danken u dat u ons de hand reikt.

Jullie staan op het punt getuige te zijn van een verschuiving in bewustzijn wanneer de Aarde haar rastersysteem stabiliseert en zich op één lijn met de Centrale Zon beweegt – mensen online duwend en ze inpluggend in het mainframe van de Schepper. We danken jullie dat jullie vandaag naar ons geroepen hebben.

*Deze boodschap werd gechanneld in 2008 toen er minder dan 400 Vaquita bruinvissen in leven waren. Vandaag leven er nog minder dan 20 vaquitas in het wild. De soort staat op het punt van uitsterven en wordt door de IUCN Rode Lijst als ernstig bedreigd beschouwd.

Dianne Robbins

Copyright © Dianne Robbins

Vertaling: Martien