22 augustus 2021: Blauwe Maan in de 30e Graad van Waterman / Door: Sarah Varcas

22 augustus 2021: Blauwe Maan in de 30e Graad van Waterman

Door: Sarah Varcas21 Augustus 2021

Bevroren samentrekking & Expansieve vrijlating

Deze blauwe maan voltooit een periode van mentale herijking die begon met de volle maan van vorige maand. Ze vindt plaats in de laatste graad van Waterman en ontsluit de meest expansieve mentale vlakken die door de mensheid veel te lang zijn verwaarloosd. Soms aangeduid als de ‘hogere geest’, dit is het deel van ons dat ziet met verbazingwekkende helderheid de aard van deze wereld en de krachten erin; de waarheid van onszelf en de drijfveren in ons, de aard van elkaar en het web dat ons bindt in een gedeelde bestemming. Deze maan legt bloot, van binnen en van buiten, wie en wat de touwtjes in handen heeft, en waar ze ons heen zullen brengen als we het toelaten!

De laatste graad van een teken is een punt van grote uitdaging en veel kracht. Hier hebben we geen andere keus dan de opgeworpen kwesties aan te pakken, hoe hard we ook proberen ze te vermijden of weg te wuiven met ontkenning, transcendentie of gewoon onderdrukking! We kunnen hun aanwezigheid eenvoudigweg niet vermijden. We moeten ze onder ogen zien, opstaan, ons laten zien. Onze trots en angst, onze onwetendheid en verwarring inslikken, en onszelf aanbieden aan de zuiverende kracht van helder zien en volledige belichaming van alles wat we zijn. Geen roze bril of schaduwen van schaamte. Alleen jij en ik. Eerlijk. In de war, opgewonden, genaaid! Zo ver van wie we wilden zijn, misschien… maar zo diep, mooi en intiem wie we eigenlijk zijn. In al onze gecompliceerde glorie!

De Lange Misleiding

Deze blauwe maan straalt het licht van doordringende en expansieve wijsheid uit. De inzichten en ervaringen die op dit moment beschikbaar zijn kunnen alles veranderen als we ze toelaten. Maar het kan zijn dat we een aantal dierbare overtuigingen, perspectieven en zelfbeelden moeten loslaten om ze hun werk te laten doen. We zijn niet wie we dachten dat we waren. Zo eenvoudig is het. En zo verwoestend. Alles waar we ons leven, onze identiteit en onze relaties omheen hebben gebouwd, moet nu opnieuw bekeken worden. Hou niets achter. Wees bereid om alles te laten gaan als je moet. De eisen van deze tijden zijn zoals we nog nooit hebben gekend. Er is geen ontsnappen aan, geen “verlaat de gevangenis zonder te betalen” kaart, geen kortere weg naar de vrijheid. We zitten al sinds mensenheugenis gevangen in een lange oplichterij: een ingewikkeld spel van kermisspiegels en massale misleidingen. En laten we eerlijk zijn: een deel ervan was erg leuk! Maar het was maar een spel. Gewoon doen alsof. We naderen de uitgang van het menselijke pretpark met al zijn enge attracties, spannende uitdagingen, zoete traktaties en teleurstellende missers. Wie weet wat er buiten ligt? Het is zo lang geleden dat we daarbuiten waren. Kunnen we ons zelfs herinneren, diep in onze botten, hoe we hier terecht zijn gekomen? Of waar we oorspronkelijk vandaan kwamen?

Het voorstellen van Sedna

Deze blauwe maan begint een aftelling naar de wedergeboorte. Maar zelfs die veelgebruikte uitdrukking verbleekt bij de transformaties die op ons afkomen. De bevalling zal lang zijn, ja. En veel ervan zal zwaar zijn. We zullen uithoudingsvermogen, moed en moedige harten nodig hebben die weten hoe ze een nieuwe realiteit in het leven kunnen roepen. Misschien wel de eerste REALITEIT die we ooit echt hebben gekend.

De scheidsrechter van dit aftellen is de relatief nieuwkomer op het astrologische toneel, Sedna, die ver, ver weg verblijft in de diepste ruimte. Ik zal binnenkort meer vertellen over haar lopende missie. Maar het volstaat te zeggen dat zij, gezeten op de top van een T-vierkant met de Zon en deze blauwe maan, op dit moment op een viscerale manier bij ons aanwezig is. Sedna is de Inheemse godin van de bevroren wateren die diep in de oceaan leeft, die zielen van de doden bindt en voedsel onthoudt aan hen die afgaan op haar gulheid. Ze werd door haar vader in de ijzige diepten geworpen toen hij haar overboord gooide om zichzelf te redden. Toen ze zich voor haar leven vastklampte aan de zijkant van zijn boot, sneed hij haar vingers af en zonk ze naar de bodem van de oceaan.

Sedna spreekt over verraad, wrok en wraak; over bevroren emotie, hoe we ons vastklampen, waarom we dat doen en wat er gebeurt als we ons uiteindelijk overgeven aan ons ‘lot’. Zij is een intimiderende en imposante kracht die gesust moet worden; de onthoudende moeder die een verontschuldiging eist voordat de liefde wordt hersteld. Ze is elk deel van ons dat we niet kunnen verdragen om te zien, te herinneren, te ervaren, toe te geven. Zij is de schaduw van de mensheid en de leegte in haar kern. Sedna komt tot haar recht in deze tijd, want wat eens verborgen was in de ijzige diepten, dobbert nu aan de oppervlakte voor iedereen om te zien. De collectieve schaduw is nog nooit zo duidelijk geweest, zo indringend, zo wanhopig vechtend voor zijn eigen voortbestaan.

Sedna verbergt zich in de duisternis van de ruimte en de bevroren oceanen, en controleert de toevoer van voedsel voor de mensheid. Zeedieren kwamen tot leven uit haar afgehakte vingers: leven-gevende voeding geboren uit het gruwelijke trauma van het ultieme verraad. Ik zie Sedna in de mensheid van de afgelopen achttien maanden: vastgeklampt aan de zijkant van de boot, wanhopig om gered te worden door degenen van wie gezegd werd dat ze ons zouden beschermen. Alleen om onze vingers afgehakt te zien, onze hoop de grond in geboord, ons vertrouwen beschaamd, onze toekomst opgeofferd. Het ultieme verraad aan iedereen die het kan zien.

Maar dan, wanneer het lijkt alsof alles verloren is… nieuw leven, geboren uit die afgehakte vingers. De horror wordt de genese van iets compleet nieuws.

Van persoonlijke identiteit naar verruimd bewustzijn

Terwijl we verschuiven van het Vissentijdperk naar het Aquariustijdperk, verandert een preoccupatie met persoonlijke genezing voor zelfverbetering in een collectieve beweging om onze gezamenlijke toekomst te creëren. Deze blauwe maan in Waterman verruimt de geest om zich af te stemmen op deze bredere kijk. Om te herkennen waar we bevroren zijn op het persoonlijke niveau van identiteit wanneer we verruimd bewustzijn nodig hebben om de volgende stap te zetten. Ontelbare hoop en dromen zijn de afgelopen achttien maanden in duigen gevallen. Veel levens zijn nu niet meer dan een schaduw van hun vroegere staat. Als dit voor jou het geval is, sta dan het verdriet en de woede, de wrok en het verzet toe, ja. Maar raak niet bevroren in hun ijzige diepten. Bij deze blauwe maan waarschuwt de geduchte Sedna ons voor de gevaren van een verkrompen blik die alleen het heden met het verleden kan vergelijken, of in een steeds donkerder wordende toekomst kan projecteren. Nooit was het zo belangrijk om een expansieve visie te cultiveren die alle mogelijkheden en potentie toestaat. Want alleen dan kunnen we de vele tijdlijnen die voor ons liggen waarderen en met zorg diegene kiezen die we willen nemen.

Sedna’s aanwezigheid betekent dat de somberste duisternis van de persoonlijke en collectieve schaduw naar het daglicht treedt. Maar als het bevroren uit de diepte oprijst, begint het langzaam voor onze ogen te smelten, verslagen door de stralende hitte van onze onwrikbare, onverschrokken blik. Het ijzige smeltwater kan ons de adem benemen. En sommigen worden er misschien helemaal door meegesleurd. Maar deze meest ultieme van alle koude douches kan niet anders dan ons wakker schudden! Dan zal niets en niemand ons meer vanuit de schaduw beheersen.

Het is altijd grimmiger net voor de dageraad!

Conjunct de noordknoop van deze blauwe maan vinden we asteroïde Ceres, de Romeinse godin van het graan die diep rouwt om haar dochter Persephone, haar verloren in de onderwereld. Net als Sedna onthoudt zij ook voedsel om haar lijden te markeren en samen leggen zij de verwoestende kosten bloot van een eenzijdige afdaling in de diepvries van onze persoonlijke pijn. Zowel Ceres als Sedna weerspiegelen cycli van gulle voeding en bittere inhouding, bevroren samentrekking en expansieve vrijlating. Deze cycli zijn bijzonder grimmig in deze tijd en worden grimmiger! Ze echoën door tijd en ruimte en voeren ons van de persoonlijke dimensie van genezing naar het collectieve rijk van ontwaken. Terwijl we ons ontworstelen aan het bedrieglijke web dat ons hier vandaag heeft gebracht, worden we bevrijd van alles wat ons heeft gebonden, zelfs toen we dachten dat we vrij waren.

We zijn nooit vrij geweest. En we zijn altijd vrij geweest. Maar nu, met deze opkomende blauwe maan, komt de moed om alle oogkleppen en filters af te doen – en eindelijk, onbevreesd, te zien.

Sarah Varcas

© Sarah Varcas 2021 Alle rechten voorbehouden. Toestemming wordt verleend om dit artikel in zijn geheel vrij te delen op voorwaarde dat volledige credit wordt gegeven aan de auteur, het vrij wordt verspreid en de URL https://astro-awakenings.co.uk/ is opgenomen.

Vertaling: Martien / wakkeremensen.org