De Pissebed.
De Pissebed
24 februari 2023 / Door uitjebewust
Grijs geschubd met 2 kleine antennetjes ben je. De pissebed voelt zich het best ‘ergens onder’. Het liefst hout dat een beetje rot en/of vermolmd is. Donkere plekjes waar hij gewoon lekker zijn ding kan doen als schakel in het ecosysteem van Moeder Aarde. Hij behoort tot de kreeftachtigen. Vandaar het verharde schild dat zijn rug bedekt.
Bedplassen
De pissebed heet in het Nederlands zo, omdat men ooit bedacht heeft, dat als je ze droogt, vermaalt en ze vervolgens opeet, dan zou dat helpen tegen bedplassen. Gelukkig zijn we daarmee gestopt, want bedplassen houdt vanzelf een keer op. Bij de een wat later dan de ander. Daar is dan vast een gegronde reden voor en geeft geen enkele ouder het excuus om kinderen een schuldgevoel aan te praten, hen te bestraffen of minachtend te doen.
Dit werkt juist bedplassen in de hand, maar dat zien die ouders vaak niet, waardoor er een giftige cirkel in stand gehouden wordt waar een kind zelfs een trauma aan kan overhouden. Vergeet ook niet dat het de mensheid is, die bedacht heeft dat een kind op x leeftijd zindelijk MOET zijn. Lukt dat niet, dan is er vast iets mis of heb je als ouder gefaald.
Dat is natuurlijk helemaal niet waar, maar als je erin gelooft dan heeft dat voor zowel het kind als de ouder nare en zware energie tot gevolg. Zonde, want met luchtigheid en acceptatie, zelfs al moet je weer dat bed of die kleding verschonen en wassen. Poeh poeh, wat een werk hè? Het zit dus vooral bij de ouder en die mag kijken waarom hij of zij geraakt wordt en zich niet opbouwend gedraagt. Want verschonen en wassen is altijd 1000 maal beter dan een kind een trauma aanpraten of het laten voelen dat het ergens niet aan voldoet.
Wat weegt zwaarder?
Zo ook aan jou de vraag als je iets wat jij doet of hoe je jeZELF ziet niet voldoet volgens jouw volwassen vorm. Misschien vraagt jouw innerlijk kind wel om een stukje luchtigheid en acceptatie, waardoor je veel sneller ergens doorheen komt, dan dat je het aanvliegt met de volwassen manier waarbij vooral afkeur, beperking en andere nare en zware energie leidend is.
Hoe opbouwend ben je tegenover jeZELF? Of misschien zit er nog een stukje in de familielijn, waarbij afkraken boven stimuleren staat. Kijk er eens naar. Weet ook dat je in jouw inmiddels volwassen vorm op kunt staan en kunt gaan staan voor jeZELF, jouw innerlijk kind of de scheve verhouding kind/ouder kunt doorbreken.
Niemand, ook als je tegenover jeZELF zo gedraagt, heeft het recht jou als hierboven beschreven ‘bedplassende’ kind te behandelen. Laat zien aan degene, die het betreft (misschien wel jouw eigen hoofd), dat je die fase gepasseerd bent en geen behoefte hebt aan een afkeur en afkraak ouder. Ook als je met jeZELF in conclaaf bent dus.
Negatieve gedachten, negatieve uitingen, een negatief beeld (van jeZELF), verhoudingen, die energie zuigen, dingen, die veel energie kosten. Die voelen als een pissebed op het droge en leiden niet tot een luchtig, speels leven, waarbij jij jeZELF accepteert en/of ervoor zorgt dat anderen jouw gewoon moeten accepteren zoals je bent en anders maar niet.
Lief mens, weet je wat zwaarder weegt? Dat jij tot bloei komt. Dat jij je vrij voelt om te ZIJN wie je werkelijk bent. Dat jij jeZELF de moeite waard vindt en jouw waardevolheid erkent. Dit is een stukje ZELFacceptatie, zelfs al zou je nog in bed plassen. Anders gezegd, al ben je (nog) niet perfect in jouw eigen ogen of in die van anderen. Het is allemaal bijzaak.
De pissebed laat je dit liefdevol zien, zodat je voor jeZELF kan ontdekken waar de schoen nog wringt, zodat je hier verandering in kunt aanbrengen. Je gaat eerder floreren als je opbouwend en positief in het leven gaat staan. Je bent namelijk al perfect en dat betekent dat je niet meer figuurlijk in bed hoeft te plassen.
Evolutie
