VAN VREDE NAAR OVERGAVE

VAN VREDE NAAR OVERGAVE
Geplaatst 10 januari 2018 / Trienke Minkema

 

 Er is een oud Joods gezegde:

‘Om der wille van het stijgen, is de ziel afgedaald’.

Het lijkt er echter in deze tijden op dat de ziel eerder is afgedwaald! Chaos heerst bij velen van u, doch dat is slechts van tijdelijke aard. Uit deze chaos wordt namelijk een nieuwe orde geboren en in deze orde zal alles als vanzelf zijn plaats weer hervinden. Het is dus een tijdelijk gebeuren, want alles wordt anders, alles wordt nieuw. Een oude belofte zal worden ingewilligd. In deze tijd waarin ‘ geestelijk ontwaken ‘ centraal staat, is het van groot belang trouw te blijven aan uw hart en uw innerlijke stem. Deze trouw stijgt uit boven aardse afspraken en dat is voor velen onder u een moeilijke zaak.

Oude overtuigingen kunnen dan ook met enige regelmaat de kop opsteken en u onzeker maken of u wel de juiste keuzes maakt en/of hebt gemaakt. Toch is er maar één weg te gaan om blijvend geluk te ervaren en dat is de weg van en naar het hart. Er kan u een grote eenzaamheid overvallen als u voor deze weg hebt gekozen. Toch is ook dat een illusie van voorbijgaande aard, want velen zijn dit pad ingeslagen en u kunt hen herkennen als u zich kunt openstellen voor de volheid van het leven. In deze volheid is geen plaats meer voor afgunst en twijfel, daar deze slechts het ego voeden. Een vorm van enige twijfel houdt u wel scherp om te kunnen blijven onderscheiden wat goed of niet goed voor u is. Het gaat hier om uw oude oordeel over eens gedane zaken. Deze kunt u nu herzien en daarna kunt u tot nieuwe gezichtspunten komen.

Hier ligt dan de taak van de eenling om, als voorloper, wegbereider en lichtdrager, de innerlijke weg te gaan. De weg die u naar thuis leidt. Op deze weg vindt een ieder obstakels. Toch zijn deze obstakels ooit door uzelf geschapen en nu liggen zij voor uw voeten. Het zijn slechts zaken van weleer die soms uw doorgang belemmeren. Zij vragen ernaar om nog één keer gezien, gekend en/of gevoeld te worden. Na herkenning en verwerking lossen zij op en is er weer een nieuwe doorgang ontstaan. De weg naar thuis is niet alleen de weg van beneden naar boven, het is ook de weg van boven naar beneden, van binnen naar buiten en van buiten naar binnen.

Symbolisch kan het leven dus ook ervaren worden als een reis door een kruis, maar ook als een reis door uw huis, uw lichaam. En zo herbergt elk huis dus ook zijn eigen kruis. Uw huis heeft vele verdiepingen waarin een trap of ladder het hulpmiddel is waarlangs u omhoog en omlaag kunt gaan. Op elke trede zijn levenslessen te leren door het herkennen van uw eigen persoonlijke overtuigingen. Voeden deze overtuigingen u nog wel? Belemmeren zij u soms om een volgende stap te kunnen zetten? Durft u uzelf te worden? Uw huis heeft behalve een trap of ladder ook een voordeur, daar ligt de toekomst. Bij de achterdeur ligt het verleden. Wat laat u bij u binnenkomen en wat brengt u naar buiten? Weet dat uw vrije wil altijd geëerbiedigd dient te worden.

Levenslessen hoeven niet gezien te worden als een lesje dat u zou moeten leren. U hoeft uw hersens er namelijk niet op aan te spreken, en dat zal voor velen van u een opluchting zijn. Hier gaat het namelijk om bewustwording, om wakker te worden. Een goed relativeringsvermogen is natuurlijk nooit weg.

Na kennisname en doorleving van steeds weer een diepere laag van uw innerlijk weten, ervaart u nieuwe inwijdingen en daarna wordt u bewuster en daardoor lichter. Dan kunt u uzelf een lichtdrager noemen. Niet omdat u belangrijker bent dan een ander, maar omdat u bereid bent om waarachtig te zijn en uw waarachtigheid nu durft te leven. U bent een voorloper.

Niet omdat u wilt dat anderen u volgen, maar omdat u op die manier het pad helpt te banen voor al diegenen die na u komen, opdat zij gemakkelijker de weg naar thuis kunnen vinden. Op elke trede van de trap kunnen delen van uzelf nog liggen te slapen. Hier en nu komt het dan aan op uw vertrouwen dat u weet dat niets voor zijn tijd gewekt wordt. Dit om onnodige chaos te voorkomen in deze toch al roerige tijden. Om deze reden kunt u zich ook niet op een ander richten om deze te raden of te redden.

Eigen ervaringen delen is het meest gelijkwaardige, veilige en respectvolle dat u te bieden heeft. Wordt u zelf daarin niet ontvangen, of voelt dat voor u zo, dan hoeft u die behoefte alleen maar los te laten. U wordt ten allen tijde door de Bron zelf ontvangen.

In deze overgangsfase, die u in een nieuwe dimensie zal brengen, wordt voor een ieder van u gezorgd. Niemand wordt vergeten, niemand wordt overgeslagen en niemand wordt uitgezonderd. Velen zijn bezig zich te ontdoen van vele lagen oude kleding (oude patronen), ze zijn bezig zichzelf te verschonen om zodoende oud zeer op te lossen. Er is veel beweging en er is ook keuzevrijheid. Herken bij uzelf wat er nog te doen is. Geef niet op!

Het kan zijn dat u liever op zolder blijft (hangen) en op die manier te hoog in de bol zit als het ware en dat u niet van plan bent af te dalen naar de kelder om deze op te ruimen. Uw onderbewustzijn te onderzoeken! Er kan angst zijn als u de knaagdiertjes van de wanhoop, de twijfel of de miskenning aan uw kelderdeur hoort krabbelen. U kunt ook te lange tijd in de kelder aan het opruimen zijn en onnodig blijven wroeten in het verleden. Dit als een vorm van, soms valse, bescheidenheid om vooral maar niet te vlug of te vroeg met uw licht naar buiten te komen. Doch ook dan neemt u nog niet uw rechtmatige plaats op deze wereld in. Bewustwording is dus niet alleen een gang van beneden naar boven, want soms kan iets op de 7 de trede al wakker zijn, terwijl er op de 3de trede nog iets ligt te slapen, dus nog onbewust is op dat moment.

VREDE:

U kunt het leven gaan ervaren als een spel en u allen reikt elkaar de stukken aan, zonder dat u zich daar altijd van bewust bent of hoeft te zijn. Wij, aan de andere kant van de sluiers, die leven en dood scheiden, hebben in grote lijnen de touwtjes in handen. U, aan uw kant, hebt allen de vrije wil om aan dit spel mee te doen. Pas als u vrede heeft met uw verleden, kunt u dat verleden volledig achter u laten en de stap naar overgave zetten.

Inderdaad: Om der wille van het stijgen, is de ziel afgedaald.

Maar wie of wat is onze ziel?

Soms voelen wij ons zo machteloos, moedeloos of radeloos,

en verdrietig ……… eindeloos.

Maar weet: Het leven noch de dood zijn van onze ziel te scheiden,

zij roept altijd vanuit ons eigen hart,

vertrouw erop en laat je door haar leiden.

***
© trienke minkema