Waarom angst?

Waarom angst? 
Peter Sattva – 25 Oktober 2020 

De tijd is er om ons de kans te geven door de gevolgen te gaan van wat ons denken creëert!

Alles is met elkaar verbonden en wil door jou, als bestaand deel van het bewustzijn, herkend en gewaardeerd worden, daarom ben je in eerste instantie ontstaan!

De schepping heeft geen ander doel dan zichzelf te ervaren, maar als we onze ego-behoeften aan veiligheid, of status quo, in de wereld projecteren, gaan we recht tegen de aard van het leven in. Het leven wil zich op alle mogelijke manieren uitdrukken en ervaren.

Daarmee in vrede zijn, heeft de voorkeur boven het bedenken van allerlei constructies, om onze ego-toekomst veilig te stellen. Wij mensen zijn vrij om ons bestaan, eender wat voor betekenis dan ook te geven, maar ego-constructies leggen altijd onze toekomst vast volgens de manier waarop we denken, niet volgens wat we zijn. We gebruiken ons afgescheiden ego en ons zelfbeeld, om dat te doen.

Onze interventies creëren onze toekomst en als we problemen creëren, wordt dat de ervaring van onze persoonlijkheid in de toekomst! Ons collectief Bewustzijn observeert totaliteit, maar ons gescheiden ego ziet overal alleen maar dreigende problemen.

Het Bewustzijn is in harmonie, maar zonder het bewustzijn van die harmonie zelf.

Verdeelde entiteiten, zoals wij, geven het Bewustzijn, het bewustzijn van zichzelf, door onze collectieve invalshoeken te leven.

Door onze interactie met elkaar, wordt het Bewustzijn bewust van zichzelf, door een eindeloze creativiteit die we, nog steeds onbewust, gebruiken om onze collectieve werkelijkheid vorm te geven.

Als (zelf)bewustzijn zich op een andere manier had getoond, zouden goed en slecht een heel andere kwestie zijn geweest, of zouden helemaal niet hebben bestaan.

Als varkens, schapen of koeien b.v. een zelfbeeld hadden gekregen, dan zouden er ook problemen zijn geweest, maar die zouden van een totaal andere orde zijn geweest 😊

We maken deel uit van alles wat bestaat, maar ons ego heeft besloten zijn zelfbeeld (dat alles buiten ons plaatste) niet als waarnemer te gebruiken, maar voor een visie op de werkelijkheid, die de oorlog verklaart aan de Bron waar we deel van uitmaken.

Verdeeld door tijd en afstand, veronderstelt deze interpretatie van ons ego dat de werkelijkheid die alles om ons heen omringt, iets kan zijn dat ons kan schaden.

Daarom voelen we angst.

Peter Sattva