Neale Donald Walsch, Wat Maakt dat het Leven Functioneert? 23 september 2014

Neale Donald Walsch
Wat Maakt dat het Leven Functioneert?
 
Geplaatst door Stephen Cook op 23 September 2014
Geschreven door Neale Donald Walsh, 19 september 2014

Vertaald door: Iris van Loenen
 

Ik heb veel nagedacht de afgelopen tijd. Ik heb geprobeerd erachter te komen hoe ik de wijsheid uit de uitzonderlijke boeken, die zich via mij hebben geopenbaard, beter te gebruiken. Ik probeerde te begrijpen hoe ik die wijsheid kan laten functioneren in het leven van alledag. Ik heb het daar niet gemakkelijk mee gehad.

In mijn eerdere leven had ik tenminste een excuus voor mijn gedragingen. Ik wist niet beter. Ik had geen idee wat het leven inhield, en dus lukte het me niet er enig deel van te laten slagen. In mijn uiterste wanhoop schreeuwde ik het uit en het resultaat was mijn gesprek met God.

Nu heb ik het gesprek gehad, en heb ik de antwoorden gekregen op de meest moeilijke levensvragen. Er blijft slechts een vraag over. Zal ik ze naleven?

Dat is de vraag die ik de afgelopen tijd aan mijn publiek heb voorgelegd, om die aan zichzelf te stellen, en onlangs daagde het me dat ik geen recht heb mijn publiek te vragen iets te doen waarvan ik zelf niet bereid ben om het te doen. Dus nam ik een kijkje in mijn eigen leven om te zien of ik de boodschappen uit GmG (Gesprekken met God) zelf naleefde. Het spijt me te zeggen dat dat niet het geval is.

Als ik dat zou doen, zou ik iedereen behandelen zoals ik zelf behandeld wil worden – en dat doe ik absoluut niet.

 

Als ik dat zou doen, zou ik elk gepieker over hoe ik de uitdagingen zou aangaan die ik tegenkom, uit mijn leven bannen – en dat doe ik ook niet.

Als ik dat zou doen zou ik ophouden met mezelf en anderen verkeerd te behandelen als er dingen gezegd of gedaan worden waar ik niet van houd. Ik zou buiten het oordelen stappen – en ook dit is me niet gelukt.

Je zou kunnen denken dat deze uitspraak een oordeel over mijzelf is, maar zo zie ik dat niet. Ik denk dat er een verschil is tussen een oordeel en een eenvoudige observatie, en deze observaties over mijzelf zijn zeer leerzaam…ook al zijn ze een beetje demotiverend.

De afgelopen 19 jaar heb ik de hele wereld over gereisd op uitnodiging van kerken en andere organisaties om persoonlijk de boodschappen van de Gesprekken met God te delen. In deze lezingen over de hele wereld heb ik gezegd dat de drie voornaamste boodschappen in de GmG boeken zijn:

We zijn allen Een.
Er is genoeg.
Er bestaat niet zoiets als Goed en Kwaad.

Ik noem deze de drie-in-een Waarheden. Als we deze waarheden toepassen, zo heb ik mijn publiek verteld, zouden we de wereld veranderen.

Ik sta achter deze uitspraken. Nu zie ik in dat mijn uitdaging erin ligt ze toe te passen in mijn leven.

Jullie moeten weten dat ik natuurlijk dacht dat ik dat al deed. Ik dacht dat ik vele van mijn oude gedragingen had losgelaten, veel van mijn ongewenste gewoontes had veranderd, mijn pad had verlegd en een nieuw pad was ingeslagen. Ik zie nu in dat dat de overmoed is van nieuwe bekeerlingen. Ik zie, nu ik mijn dagelijkse gewoontes eerlijk en naar waarheid observeer, dat ik nog een lange weg te gaan heb.

Let wel, dat is prima. Ik vind dat niet erg. Want ik ben in ieder geval op Het Pad. Ik weet welke kant ik op probeer te gaan. Ik weet waar ik heen wil. Dat is meer dan ik een aantal jaren geleden kon zeggen. Maar ik moet eerlijk met mezelf zijn en over hoever ik gereisd heb. De eerste stap naar verlichting is de stap naar eerlijkheid over jezelf.

Vorige week deed ik zeer venijnig tegen een vriend, waarvan ik me realiseerde dat het niet de manier is waarop ik zelf behandeld zou willen worden. Gisteren betrapte ik mezelf erop dat ik erg ongeduldig was ten opzichte van een medewerker, en het spijt me te zeggen dat er vrienden bij waren. Ik weet dat als zij  openlijk zo weinig geduld naar me had getoond, ik me daar niet prettig onder zou hebben gevoeld. Zij zal er zich ook niet prettig onder hebben gevoeld.

Dit zijn geen handelingen van een man die de waarheid naleeft van ‘We zijn allen Een’.

Een paar dagen geleden passeerde ik een man op straat die duidelijk wat hulp nodig had. Ik had wat papiergeld in mijn zak, en ik liep hem gewoon voorbij zonder hem er iets van aan te bieden. Ik had de gedachte dat ik al mijn contante geld “nodig had” voor als ik in de stad zou aankomen. Het was belachelijk. Mijn creditcards zouden me alles hebben kunnen verschaffen wat ik daar wilde kopen – inclusief meer contanten uit de geldautomaat!

Kortgeleden bezocht ik een kerk in een verafgelegen gemeente en ik hield zeer van de de predikant en zijn boodschap. Toen het collectemandje langs kwam, deed ik er een briefje van twintig in en het voelde goed dat te doen, en dankbaar dat ik de middelen daartoe had. Maar toen ik de rekening betaalde voor de lunch die ik na de kerkdienst had genoten, werd het me opeens duidelijk. Ik betaalde 13 dollar meer voor dat voedsel voor mijn lichaam – voedsel wat 4 uren in mijn lichaam zou blijven – dan wat ik had gegeven voor het geweldige voedsel voor mijn ziel, die ik in die kerk had ontvangen – voedsel wat me naar verwachting zoveel langer zou voeden.

Dat zijn niet de handelingen van een man die de waarheid naleeft van ‘Er Is Genoeg’.

En de lijst van mensen ten aanzien van wie ik “de fout” ben in gegaan deze maand omvat al diegenen van wie ik het meest houd tot aan de mensen die ik niet eens ken.

Dat zijn geen handelingen van een man die de waarheid naleeft van ‘Er Bestaat Niet Zoiets als Goed en Kwaad’.

En dus heeft dit alles me doen stoppen en nadenken. Wat is ervoor nodig om de boodschap van het boek toe te passen die de wereld verandert? Wat is vereist?

Het antwoord dat blijft komen centreert zich in een woord. Toewijding.

Wat ik nodig heb is een gepantserde overeenkomst met mezelf. Een overeenkomst om mijn leven als de arena te gebruiken, waar ik mezelf nieuw kan herscheppen tot de volgend fraaiste versie van de meest geweldige visie die ik ooit heb gehad over Wie Ik Werkelijk Ben.

Deze inzet kan niet halfslachtig zijn. (Ik veronderstel dat de zinsnede ‘halfslachtige inzet’ in elk geval een oxymoron is. Men is toegewijd, of men is dat niet, nietwaar?)

Dit alles herinnert me aan het verhaal van de kip en het varken. Op een dag liepen de twee over de weg toen ze een enorm reclamebord tegen kwamen. Het toonde een plaatje van ham en eieren, met als onderschrift: Het Favoriete Ontbijt van Amerika.
De kip wendde zich tot het varken en zei:”Kijk nou! Maakt je dat niet trots?” Waarop het varken antwoordde: “nou, ja en nee. Weet je, voor jou is het gedeeltelijke betrokkenheid, voor mij is het totale inzet.”

Dus ik denk dat de moraal van het verhaal is dat als je je wilt bewegen naar Verlichting, je toegewijd moet zijn zoals het varken.

Echt.

Ik bedoel, je gaat toch alleen voor de gehele enchilada. Ik weet dat ik al een stukje heb geproefd van waar ik op uit ben. Ik heb echt mijn allerergste gedragingen getemd. Het gaat om de vergrijpen van het 2e en het 3e niveau, waar ik nu aan moet werken.

Eigenlijk, hoef ik niets te doen. Er wordt in werkelijkheid niets van me gevraagd, niets wordt vereist. God eist niets van ons in ruil voor dat hij ons liefheeft, en we worden niet “gestraft” als we een bepaald soort mythische standaard niet “halen”. De keuze is aan ons, en altijd aan ons, voor wat betreft Wie We Werkelijk Zijn. Dus het werken aan die tweede en derde levels is wat ik probeer te doen, niet wat ik moet doen.

Dat is waarom ik mezelf niet “op mijn kop geef” als ik de boodschap van GmG niet naleef. Of in ieder geval, niet volledig naleef. Ik ben eerder dankbaar dat ik al zover ben gekomen op Het Pad. En ook dankbaar, dat ik het nu Het Pad zelfs kan zien.

Ooit was ik blind, maar nu zie ik…

Uiteindelijk is wat er werkelijk voor nodig is Wonderbaarlijke Genade. De genade om niet alleen te zien wat er niet werkt in mijn leven, maar ook wat er wel werkt. De genade om mezelf te zegenen – om mezelf toe te staan gezegend te zijn – voor alles wat ik ben, in plaats van mezelf te veroordelen voor wat ik niet ben. Want uit het gezegende deel van mij komt de fraaiste versie van Wie ik Ben voort.

Ik nodig jullie uit, om ook hetzelfde te doen. Zegen jezelf voor alles wat je nu bent. Dat is de eerste boodschap van GmG. Het zou best wel eens de belangrijkste kunnen zijn. Want als je jezelf gezegend weet, zul je anderen ook zegenen. Daarom…

….Wees Gezegend.

Neale