Laten wij vrienden zijn (Deel 2) Een boodschap van Neale Donald Walsch Vrijdag 15 juni 2018 / Geplaatst 24 augustus 2018

Laten wij vrienden zijn (Deel 2)
Een boodschap van Neale Donald Walsch
Vrijdag 15 juni 2018 / Geplaatst 24 augustus 2018
Vertaald vanuit het Engels door Henk Steur
Mijn lieve vrienden…
Van de vorige week:
Ja, wees dus vrienden met je echtgeno(o)t(e). Wees een vriend van je kinderen en de familieleden. Wees vrienden met je buren en je collega’s en bekenden. En, ja, wees zelfs vrienden met je vijanden. En bovenal….wees een vriend van jezelf!
Dit is misschien nog wel het moeilijkst uit te voeren van alles. Daarom gaan wij daar volgende week over verder!
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Goed, het is NU dus volgende week en dus hebben wij de kans om ernaar te kijken.
Het is waar dat het zijn van je eigen vriend een van de moeilijkste dingen in het leven is. In mijn eigen leven ervoer ik dit als een proces met drie stappen die voelden als…..
1. Vergevingsgezindheid
2. Acceptatie
3. Viering

 

Mijn weg naar zelf-vriendschap begon met zelf-vergeving. Dit ging naar zelfacceptatie en het eindigde met viering van het zelf. Zelf-vergeving was voor mij de grootste uitdaging.
Ik heb in mijn leven veel dingen gedaan waar ik niet blij mee ben. Ik ben tot de conclusie gekomen dat ik steeds aan deze dingen dacht. En hoe vaker ik eraan dacht hoe slechter ik mij natuurlijk voelde. En ook, hoe vaker ik eraan dacht hoe nog vaker ik eraan dacht. Gedachten brengen gedachten voort. Emoties geven geboorte aan meer emoties van dezelfde soort. Mijn geest ging een beetje met mij op de loop.
Ik voelde mij zwaar schuldig over mijn keuzen en gedrag in het verleden. Het deed mij ook geen goed als ik zei: “Ik ga dit nooit meer doen!” Wat gebeurd is, is gebeurd en kan niet ongedaan gemaakt worden. Er was dus niets TE doen, behalve ermee te leren leven. Gewoon met het schuldgevoel leven.
Ik “reinigde” het zelfs door de mensen op te zoeken waarvan ik denk dat ik hen beschadigd heb en ik bood hen aan alles wat in mijn vermogen lag te doen, en toch raakte ik mijn schuldenlast niet kwijt. Ik kon het mijzelf gewoonweg niet vergeven.
Toen had ik mijn “gesprekken met God” en alles veranderde. Ik merkte als eerste dat ik onbevlekt en onschuldig was in de ogen van het Goddelijke. God keek naar mij alsof ik een 4-jarig kind was. Ik wist gewoon niet wat ik deed; ik begreep het gewoon niet. Zelfs als ik het WEL begreep, begreep ik het feitelijk niet echt. Ik bedoel dat ik er dan maar een gedeelte van begreep. Ik kreeg er maar een deel van te pakken.
Ik wist zeker wel het verschil tussen goed en kwaad, maar ik kende het gehele verhaal niet. Ik wist niet wie ik was of wat ik hier probeerde te doen. Niemand had mij de antwoorden gegeven op de vier fundamentele levensvragen. Ik wist zelfs niet eens dat deze vier vragen bestonden!
Toen ik verder ging met mijn  gesprekken met God werd mij iets verteld dat mij nog meer shockeerde en dat verbazingwekkend was voor mijn systeem. “Er zijn” zei God tegen mij “Geen dingen als Goed en Kwaad!”
Zoals jullie je kunnen voorstellen overweldigde dit mijn gehele waardesysteem. (niet dat ik daar veel aandacht aan schonk) Ik moest helemaal opnieuw beginnen met het bekijken en evalueren van de keuzen en de gedragingen in mijn leven.
VOLGENDE WEEK: Deel 3 – De Sleutel tot Vergeving
Liefde & Knuffels,
Neale