Stap naar voren, Buig naar voren en Stel je Open

Stap naar voren, Buig naar voren en Stel je Open

Door: Matt Kahn – 19 februari 2024 – via email

Ik herinner me een heel belangrijk moment van heling tussen mijn familie en mij, dat nu dient als inspiratie die ik met jullie wil delen. Het gebeurde na vele jaren van nogal ongemakkelijke vakantiebezoeken. Keer op keer liep ik een familiebijeenkomst binnen en voelde ik me meer het spirituele zwarte schaap van de familie dan een uitgenodigde gast. Mensen boden een praatje aan en hoewel ze hun best deden om een “aardig gezicht” op te zetten, kon ik het gevoel van oordeel voelen dat ze hun best deden om niet hardop te praten. Hierdoor voelde ik me onveilig om me open te stellen en ik weet zeker dat zij zich daardoor ook minder op hun gemak voelden.

Maar onvermijdelijk kwam er een doorbraak. Die kwam er toen ik voldoende ruimte en afstand creëerde van mijn eigen verwachting van hun ontwaken en evolutie. Ik herinner me dat ik bij mezelf dacht: “Omdat ik de hoofdpersoon ben in de film van mijn leven, ben ik eigenlijk de enige die zich vanuit mijn perspectief moet ontwikkelen. Als ik erop sta dat andere mensen zich eerst ontwikkelen, kies ik ervoor een bijrolspeler te zijn in mijn eigen levensfilm.” Toen dit inzicht tot me doordrong, daagde ik mezelf uit om me te richten op mijn eigen evolutie, in plaats van rechtvaardig meer bewustzijn van hen te verwachten. Terwijl dit gebeurde, herinner ik me dat ik gedwongen werd om vrij openhartige gesprekken te voeren met familieleden. Eén interactie per keer deelde ik hoe ongemakkelijk en onzichtbaar ik me voelde in hun aanwezigheid. Ondanks dat ik me diep veroordeeld voelde, vond ik de inspiratie om me te verontschuldigen voor mijn aandeel, erkennende dat ik ervoor had gekozen om me af te sluiten in plaats van openlijk te communiceren, ongeacht hun perceptie van mij.

Toen ik de tijd nam om open en eerlijk meer te communiceren, niet minder, vond er een verrassende verschuiving plaats. Ze waren niet alleen blij met wat ik met ze deelde, maar gaven ook toe dat ze bang waren om menselijke details te delen uit angst beoordeeld te worden door een spiritueel persoon. In werkelijkheid ervoeren beide partijen gevoelens van veroordeling, die niet geworteld waren in de acties van de ander, maar in onze eigen angsten en onzekerheden.

Natuurlijk, mijn familie is verre van perfect, maar we vertegenwoordigen elk een kant van de werkelijkheid die de ander helpt een grotere diepte van balans te vinden. Sinds deze helende gesprekken hebben plaatsgevonden, heb ik mijn rol vervuld door hen te helpen hun tenen in een spiritueel rijk te dopen waarvan ze denken dat het vreemd en eng is. Evenzo hebben ze mij geholpen om mijn spirituele zelf te integreren, zodat ik mijn hoogste wijsheid kan overbrengen via een taal van emoties, in plaats van te verdwalen in cyclische uitdrukkingen van mystiek jargon. Nu voelt mijn familie zich veilig om oprecht betrokken te zijn bij mijn reis en spiegelt ze mijn oprechte interesse in hun leven, waarbij ieder van ons de verschillende manieren herkent waarop Spirit zich openbaart.

Ik bied dit openhartige deel van mijn persoonlijke reis aan om te inspireren tot genezing die kan plaatsvinden als je verantwoordelijkheid neemt voor jouw kant van conflicten en afstand. Hoewel er geen twijfel over bestaat dat we allemaal wonden met ons meedragen, worden ze misschien niet helemaal veroorzaakt door de acties van anderen, maar in stand gehouden en bestendigd door de manieren waarop we communicatie vermijden in plaats van ons open te stellen om te delen. Het is zeker mogelijk dat je niet de reactie krijgt waar je op hoopt of zelfs maar een warme reactie, maar in werkelijkheid vindt je genezing voornamelijk plaats door wat je bereid bent om authentiek hardop toe te geven in het bijzijn van anderen, ongeacht hun reflectie. En natuurlijk, als er verwondingen bestaan bij mensen die je kwaad hebben gedaan, is een brief of e-mail misschien de veiligste benadering. Nogmaals, niets van dit deel is voorschrijvend, ik nodig je alleen maar uit om een inventaris op te maken van eventuele slepende conflicten en om te beslissen of het de moeite waard is om je bijdrage van afstand toe te geven – of degenen met wie je in relatie staat zich bij jou aansluiten in authenticiteit door te kiezen voor genezing, of niet.

Ik kan alleen maar zeggen hoeveel beter ik me voelde toen ik het onderwerp eenmaal aansneed; een gevoel dat veel krachtiger was dan hoe bang ik aanvankelijk was om mijn gevoelens te delen. Toen ik eenmaal bereid was om naar voren te stappen, naar binnen te leunen en me als eerste open te stellen, zag ik direct dat de sociale skeletten in mijn mentale kast niets meer waren dan mensen die even bang waren en zich onwaardig voelden, gemaskerd in kostuums die intimiderender leken dan ze in werkelijkheid waren. Hoewel je bij deze stap moet vertrouwen op je instincten en je grenzen als interacties precair worden, moet je onthouden dat het herhalen van dezelfde acties alleen maar tot dezelfde resultaten kan leiden.

Terwijl je nadenkt over hoe ongemakkelijk je bereid bent te zijn in ruil voor echte verbinding aan de andere kant, nodig ik je uit om interacties met anderen te bekijken alsof het de laatste keer is dat je ze ooit zult zien. Op welk niveau van diepte en authenticiteit wil je dat dat moment plaatsvindt?

Wat kun je vanuit je kwetsbaarheid delen dat hen toestemming kan geven om zich verder open te stellen?

Kun je minder tijd besteden aan het uitschelden van anderen in naam van de waarheid en meer tijd aan het eren van de waarheid door de gevoelens te delen die ervoor zorgen dat je bent zoals je bent?

Of een ander je nu wel of niet een verontschuldiging schuldig is, wat als je met hen de gevoelens zou delen die ervoor gezorgd hebben dat je je terugtrekt of inhoudt?

Wat als je openlijker zou delen, zonder afhankelijk te zijn van hoe ze reageren, als ze al reageren?

Wat als openlijker delen jouw niveau van bewustzijn viert, ongeacht de wonden, angsten en patronen waarin anderen begraven liggen?

Hoewel je altijd het recht hebt om te kiezen met wie je tijd doorbrengt en voor welke tijdsduur dat het beste bij je past, geeft elk moment met anderen je de kans om je te richten op je persoonlijke groeirand van expansie en hoeveel helderder licht je bereid bent te zijn. Het betekent niet dat gekwetst worden oké was en dat hoe de dingen zich ontvouwden eerlijk was. Voorbij het slagveld van de beschuldigende vinger is er een olijftak van perspectief, waar je gezegend bent om los te komen van de restanten van het conflict door meer open en compassievol te durven zijn dan hoe het verleden zich ook heeft voltrokken.

Zelfs als je geïnspireerd bent om een moment te nemen en te overwegen waar deze wijsheid in je leven zou kunnen passen, hoeft het niet de grootste stap te zijn die je neemt, zelfs niet als je het langzaam moet aanpakken. Het enige dat telt is dat je bereid bent om voor je gevoelens op te komen, de moed te ontwikkelen om directer te delen en anderen te laten profiteren van de openheid die je deelt. Het kan zijn dat je net zo verbaasd bent over welke versies van je vrienden en familie tevoorschijn komen, net als ik was, toen het wegtrekken een radicale kans werd om moedig naar binnen te leunen.

Ik nodig je uit om deze uitnodiging te volgen en te zien wat de bedoeling is. Ik vertrouw er volledig op dat je hart precies zal weten waarom je dit gelezen hebt en wanneer het perfecte moment is om de wijsheid toe te passen. Ik ben dankbaar voor de kans om het met je te delen. Ik ben er een betere versie van mezelf door geworden.

Alles voor de liefde,

Matt

Nederlandse vertaling: wakkeremensen.org