Les uit het vuur

Door: Matt Kahn – 19 Maart 2024 – via email

Stel je voor dat je met vrienden rond een kampvuur zit. Je voelt de warmte van de hitte, maar begint ook gefixeerd te zijn, bijna gehypnotiseerd door de veranderende vormen van rook die boven de vlammen danst. Terwijl de rook in verschillende patronen beweegt, is een gezicht te zien. Terwijl je je omgeving vergeet, stel je je voor dat het gezicht dat je in de rook ziet, is wie je bent. Eerst denk je: “Hoe ben ik in deze rook terechtgekomen? Heb ik iets verkeerd gedaan? Word ik gestraft?” Misschien, gevolgd door de angst: ‘Ik moet hier weg voordat dit vuur mijn rookvormige gezicht verbrandt.’

Je zegt zelfs hardop: “Hé, zien jullie allemaal mijn gezicht in de rook?” Niemand doet dat, omdat de rook vanuit hun gezichtspunt verschillende vormen aanneemt, wat een onderscheidende ervaring biedt. Als niemand anders dan jij je gezicht uit de rook ziet gevormd, voel je verdriet. “Niemand ziet mij of begrijpt het unieke karakter van mijn ervaring.”

Terwijl het lot van het rookvormige gezicht komt en gaat, besef je plotseling: “Ik ben niet de vorm van de rook die je ziet, ik ben er de getuige van.” Je keert dan terug naar je perspectief als een van de vele waarnemers die rond een kampvuur zitten. Je zegt tegen de anderen: “Ik heb zojuist de wildste spirituele ervaring gehad. Ik verloor mezelf in de vorm van een gezicht dat ik in de rook zag, maar besefte dat degene die het ervaart zoveel groter is. Ik denk niet langer dat ik de rook ben die op het punt staat door het vuur te worden verbrand. Het kan mijn huid verwarmen, maar het kan de waarnemer op geen enkele manier raken. Ik begrijp nu de aard van het ego.”

Terwijl je dit inzicht deelt met een mix van resonantie, stilte en verwarring, wordt de ervaring dieper. Alles wat je zojuist besefte was fundamenteel waar, maar als je daar bleef, zou dat de creatie van het spirituele ego betekenen. Als het ego het gezicht was dat uit de rook was gevormd die we zien, zou het spirituele ego alleen het gezicht kunnen zijn van degene die ernaar kijkt.

Dan hoor je een stem in je hart: “Ben je klaar om nog dieper te gaan dan dit inzicht?” Net als je op het punt staat ‘ja’ te antwoorden, verandert jouw ervaring. Plots realiseer je je dat de vormen die in de rook komen en gaan, en dat elke persoon om je heen allemaal gelijke uitdrukkingen zijn van het vuur dat je ziet. Het is alsof de identiteit die op het uit rook gevormde gezicht wordt geprojecteerd, en zelfs de identiteit van de waarnemers om je heen allemaal unieke manieren zijn waarop het vuur zichzelf leert kennen.

Wanneer je dacht dat je een gezicht was dat in rook danste, scheerde je ervaring langs het oppervlak van de werkelijkheid, waar je bang was door het vuur verbrand te worden. Zelfs als je jezelf als waarnemer zag, was je een personage dat gescheiden was van de kracht van de vlam, dichtbij genoeg om door de hitte ervan te worden verwarmd, maar zonder een direct besef van de oneindige helderheid en eeuwige kracht ervan. Nadat je dieper op de zaken in bent gegaan, ben je tot het besef gekomen dat je de eeuwige vlam van het bestaan bent, die de vreugde van zelfontdekking voedt als zowel de waarnemer van het vuur als de overtuigingen die worden geprojecteerd op de vorm die rook aanneemt als je ernaar kijkt.

Als vuur ben jij de Bron van alle ervaringen en het kruispunt van verbinding waardoor jij en de mensen rond het kampvuur één verenigde werkelijkheid worden, ook al ervaar je deze als afzonderlijke getuigen of waarnemers. Dan ontstaat er een angst: ‘Hoe kan ik het vuur blussen? Wat als de anderen mij beginnen te betrekken als hun afzonderlijke waarnemerszelf en mij terug in mijn lichaam trekken? Dan verdiept je ervaring zich: als de rook en de waarnemer gelijkwaardige uitdrukkingen van het vuur zijn, dan kan het niet verkeerd zijn om mezelf op deze manier te ervaren. Het was alleen beperkend en compact toen ik dacht dat ik slechts het uit rook gevormde gezicht was of de waarnemer van het vuur. Nu ik weet dat ik werkelijk het vuur in dit alles ben, net als ieder ander, aanvaard ik dat het de wil van het vuur is om wisselende ervaringen te verkennen, of het nu gaat om rook, de verschijning van mensen die worden verwarmd door de vlammen, of het leren van getuigen. uit zijn observaties. Je beseft dat je, zelfs als je je terugtrekt in de kinderschoenen van de rook, of de adolescentie van het observeren, altijd het vuur in dit alles bent geweest; het drukt de kracht uit van licht dat niet weet hoe het moet dimmen, verminderen of minder helder moet schijnen.

Als je dit op je leven toepast, vormen de uit rook gevormde gezichten het steeds veranderende landschap van het denken. Je bent niet het karakter dat elke gedachte suggereert, maar de bron van het denken zelf – die net onder de oppervlakte van je ervaring bestaat. De overtuiging dat jij deze rookvormige gedachten bent en niets anders, is de aard van het ego. Dit wordt geleerd door het spirituele ego, of de waarnemer van de rook, die toevallig een dichter gevormde rook is die zich voorstelt dat hij nog steeds gescheiden is van het zichtbare vuur. Ondertussen bestaat de waarheid van je oneindige natuur als een vuur dat niet kan worden gedoofd en dat zichzelf ervaart als een wereld van gedachten en waarnemers die tot leven komt uit een tijdloze dans van rook en as.

Als je eenmaal weet dat je het vuur bent dat helder brandt in ieder hart, is het de wil van het vuur, buiten het bereik en begrip van de persoonlijke wil, die beslist of welk moment dan ook wordt ervaren als de rook, de waarnemer of het vuur zelf. Vanuit deze ruimte van helderheid houdt het zijn van de rook of de waarnemer niet langer angst of beperking in, omdat het slechts de manier is waarop een onblusbaar vuur van bewustzijn groeit en zich uitbreidt. Het lot van rook kan veranderen, net als het perspectief van de waarnemer. Al die tijd ben je een vuur dat helder brandt in en door alles heen, zonder dat je iets hoeft uit te zoeken, te verwerken of recht te houden. Zelfs als er iets te verwerken zou zijn, zou het alleen de opzwellende mentale rook zijn die je eraan herinnert hoe intelligent en krachtig vuur je bent. Dit is het moment dat je vrij bent.

Je kunt niet meer achteruit als je dit weet. Het is geen overtuiging die je moet handhaven of een idee dat je moet verdedigen.

Het is gewoon zoals de dingen zijn.

Nu kun je echt genieten van de omvang van het kampvuur, ongeacht de verschillende ervaringen van de mensen om je heen.

Alles voor de liefde,

Matt

Bron

Nederlandse vertaling: wakkeremensen.org

♥ ♥ ♥ ♥

Uw bijdrage ter ondersteuning van ons werk
is belangrijk en wordt door ons zeer gewaardeerd.

Wanneer u ons werk waardeert, overweeg dan
 ons te ondersteunen door middel van een vrijwillige donatie.
Meer informatie over het doneren kunt u HIER vinden.

In Liefde en Licht, Ine & Martien