Kom maar, spring maar

Kom maar, spring maar

3 december 2021 / Door Martha Krul

Het universum blijft je constant uitnodigen.
Kom maar, spring maar.
Wij vangen je op in onze liefdevolle armen.

Maar jij…..?
Je denken begint te draaien.
Sneller te draaien.
Ja maar, als….?

Toen je klein was en je stond in een rij
naar een optocht te kijken, zag jij meestal niet zoveel.
Je was te klein.

Artwork by Daniel B. Holeman

Je kreeg handen of ellebogen in je gezicht.
Maar die optocht zien, dat was lastig.
Je vader keek dan dikwijls om zich heen,
waar kon hij je op zetten, zodat ook jij het kon zien.

Dan werd je ergens bovenop getild en
na afloop van de optocht, stak hij
zijn beide sterke armen naar je uit.

Je vertrouwde hem blindelings.
Je liet je vallen en voelde zijn warmte en liefde stromen….
En NU?

Het universum is die liefdevolle vader.
Je hebt het al zo vaak “gezien”.
Je vraagt de engelen om je te beschermen.
Je vraagt Michael om bij je te zijn.
Je vraag Maria Magdalena of Jezus.
Zij zijn het universum.
Zij vormen de liefdevolle armen die je
ALTIJD zullen opvangen.
En jij?
Zelf doen!

De energie stuwt je hoger.
Je kan nog niet loslaten.
Je bent nog verbonden met het zware deel van vele levens.

Het wordt lastiger om niet los te laten.
Dat is onderdeel van….

Laat je vallen in die liefdevolle energie.
Laat los en vlieg mee in die hoge trilling.

Het leven gaat veranderen.
Het gaat nog veel meer veranderen.
Jij bent veranderd.
Dat sluit op elkaar aan.
Het universum heeft de leiding en wij volgen.

Je hebt de vrije keuze.
Toch zal je heel liefdevol naar dat punt geleid worden.
Ja maar als….
Je zal het je vaak horen zeggen.

Laat je vallen en merk dat je vleugels hebt.
Die kunnen pas klapperen wanneer je je eigen vrijheid kiest.

De tijd is NU.
Het is een bijzondere tijd.
Je hebt nog maar een heel klein stukje ervaren.

Het is zo bijzonder.
Vroeger dacht je toen je klein was, was ik maar groot.
Toen je oud was, dacht je was ik maar jong.
Toen je werkte wilde je graag met pensioen.
Toen je met pensioen ging verlangde je terug
naar je collega’s.

Ja maar als…..
De tijd is nu.
Niet morgen, niet gisteren.
Dus spring in die liefdevolle armen.
Het is goed, het is bijzonder.
DAN zal je het zelf ervaren.

Namasté
Ik zie het licht

Martha Krul
https://spiritualroseofsilence.blogspot.com/