De handen gaan uit de mouwen

De handen gaan uit de mouwen

25 oktober 2021 / Door  Martha Krul

Wij gaan nu heel snel in onze transformatie.
Dat is nodig.
De afbraak van het oude gaat ook snel.
Niet alleen de afbraak van de oude maatschappij,
maar ook die van ons eigen parallelle proces.

De maatschappij zakt als een kaartenhuis in elkaar.
Het plan van het duister.
Maar hoe gek het ook mag klinken,
dit heeft een plek in het universele plan.

Wij moeten naar stilstand en afbraak
om nieuwe, volledig, nieuwe, dingen te gaan creëren.

Wanneer wij naar het verleden kijken,
dan zien wij dat er zoveel scheef gegroeid is.
Alles liep vast.
Alles werd een gedrocht vanuit wanhopige creaties.

Jaren lang is daartegen geprotesteerd.
Werd er niet of nauwelijks naar geluisterd.
De plannen zijn er wel.

Wij zien het in de zorg.
De zorg was voornamelijk gericht op het
scheppen van geld, niet op het scheppen van
gezondheid en welzijn van de mens.

In het onderwijs zagen wij hetzelfde.
Niet de stof was het belangrijkste,
maar het binnen en liefst boven budget presteren.

De boeren werd al jaren de mogelijkheid
tot natuurlijk boeren ontnomen.
Zij werden kapot gemaakt door het systeem.

Zo kan ik nog wel even door gaan.

Alle processen zijn verbonden.
Zo in het groot, zo in het klein.

De mens kreeg nauwelijks meer lucht om te leven.
De mens werd ook tot stilstand gebracht en nog erger……

Die processen die stilstand veroorzaken,
roepen beweging op.

Wanneer iemand je vertelt dat je het toch niet kan.
Zet je je hakken in het zand en roept
vanbinnen meteen….
Nou dat zullen we nog wel eens zien!

Dat is de reactie die gecreëerde stilstand oproept.
Dan ontstaat er beweging.

Kijk maar naar die rivier.
Je gooit zand in de rivier.

Die rivier stopt niet.
Zoekt onmiddellijk een uitweg.
Doordat zijn stroom is verkleind,
gaat hij sneller stromen.

Het zijn universele wetten die
hier aanschouwelijk worden gemaakt.

Je weet het.
De nieuwe wereld vraagt scheppers.
Jij hebt je eigen wijsheid.
Jij hebt je eigen vaardigheden.

Geen scheiding van,
maar verbinding tot.

De handen uit de mouwen.
De handen ineen geslagen.
Op naar die nieuwe maatschappij.

Zorg, boeren, onderwijs en nog zoveel meer
is broodnodig toe aan nieuwe vormen.
Je ziet niet voor niets veel meer afsplitsingen ontstaan.

De mensen weten het en gaan het doen.
Wij komen onze eigen wijsheid in praktijk brengen.

Namasté
Ik zie het licht

Martha Krul
https://spiritualroseofsilence.blogspot.com/