SPROOKJE: LANG, LANG GELEDEN…WAS ER EENS EEN KONINKRIJK HIER VER VANDAAN
SPROOKJE: LANG, LANG GELEDEN…WAS ER EENS EEN KONINKRIJK HIER VER VANDAAN
Door Marlon Wong-Sioe
Er was eens, ooit lang geleden, een koninkrijk hier ver, ver vandaan. Het was één van de rijkere koninkrijken uit die tijd. Er waren veel vrijheden en over het algemeen waren de mensen elkaar goedgezind. Daarom was het voor veel mensen zeker een mooi land om in te wonen.
Helaas waren er mensen in het land die, in plaats van het land nog voortvarender te maken – door mensen te helpen nog meer in harmonie te leven met elkaar, dieren en de natuur -, liever de bevolking het beeld voorhielden dat zij ervoor zouden zorgen dat er veel schatten het land binnen zouden komen uit verre streken. Dit zou dan alle burgers van het koninkrijk ten goede komen.
Vele van deze mensen namen plaats in de landelijke raad van de koning, die zijn raadsleden het land liet besturen. Het volk mocht zelfs deze raad samenstellen, wat niet altijd zo was in die tijd. Eén keer in de zoveel jaren kwam het volk tezamen om de nieuwe raad van de koning samen te stellen.
Veelal werd door dit moment gebruik gemaakt door hen die het niet zo goed voorhadden met het koninkrijk, om te pogen een plek als raadslid van de koning te bemachtigen om zo hun snode plannen beter te kunnen uitvoeren. Dat deze mensen – die anderen probeerden te bedriegen – er waren, was op zich niet zo’n probleem, ware het niet dat veel mensen in het koninkrijk – ook mensen die het over het algemeen goed voorhadden met anderen – deze corrupte bende in hun blindheid maar bleven steunen. Keer op keer op keer tot ontzetting van vele andere burgers.
Er was duidelijk sprake van een duistere psychische kracht – die sommigen het gestoorde ego zouden noemen – die ronddwaalde onder het volk en deze vaak gedeeltelijk in haar ban hield. Anders had het volk geen directe steun gegeven aan burgers en raadsleden die soms ergere dingen deden dan burgers die het soms aan te stok kregen met de ordehandhavers. In plaats daarvan had het volk, wanneer het meer bij het volle verstand was geweest, steun gegeven aan hen die wel duidelijk opkwamen voor de prachtige natuur in het koninkrijk en het welzijn van al haar inwoners niemand uitgezonderd. Niet slechts die van enkelen.
