Trauma verwerking

12 april 2022 / Door Diana Douma

Hoe doe je dat? En waar moet je in godsnaam beginnen? We horen tegenwoordig allemaal erg veel over traumawerk, maar weten we er ook genoeg van? We leven in een wereld waar iedereen met trauma’s te maken heeft. Dat kunnen grote en kleine trauma’s zijn. Maar wat gebeurt er eigenlijk met jouw systeem als jij door een trauma gaat? Ons systeem werkt een beetje net als een computer, het slaat namelijk alles op wat je meemaakt. En als jij jouw systeem niet regelmatig opschoont of een update geeft, ga je klachten krijgen. Dit kunnen klachten zijn die variëren van fysieke klachten en emotionele klachten. Je zou jouw lichaam, dus jouw systeem ook kunnen zien als een emmer die langzaam volloopt. En als jij hem zo nu en dan niet leeg maakt, loopt hij over. Met alle gevolgen van dien. Een mens is een kunstenaar in dingen wegstoppen, en dit gaat bewust en onbewust. Maar hoe krijg jij dan  jou emmertje leeg? Nou er zijn verschillende manieren voor die ik later in dit blog ga vertellen.

Opslag

Je lichaam is dus een opslagsysteem die alles opslaat, van klein tot groot. Dit gebeurt al van kleins af aan en heb je ook niet altijd in de hand. Maar als je groter wordt, ga je steeds meer tegen bepaalde dingen aanlopen die jouw levensgeluk in de weg kunnen gaan staan. Want als jij bijvoorbeeld een heftige jeugd hebt gehad en deze niet goed verwerkt heb, kan je dit nog tot latere leeftijd met je meedragen. Jouw emoties, trauma’s, oud zeer, slaat zich in je gehele systeem op. Dit slaat zich op in je huid, je bindweefsel, je bloed, je spieren, je botten, je zenuwstelsel en ga zo maar door. En door de jaren heen bouwt dit zich alleen maar op, en bepaalde situaties kunnen daar ook weer een laag op bouwen. En zo bouw je laagjes trauma, oud zeer en emoties op in jouw systeem die jij nooit goed heb kunnen verwerken. Dit komt door verschillende aspecten. Gezien een mens een ster is in afleiding zoeken om maar niet te hoeven voelen, zijn we al bezig met wegvluchten. Mensen willen vaak de pijn niet aangaan en willen alles doen om het te vermijden. Want tja… pijn is natuurlijk nooit leuk. Maar pijn is onvermijdelijk in het leven. Waarom zijn we dan als mensen systematisch bezig om altijd maar pijn, verdriet en alle andere donkere delen in ons te vermijden? Gezien deze ook een deel zijn van ons, en deze donkere delen ons tot 1 geheel maken, samen met de lichte delen. We kunnen namelijk niet heel zijn als we alleen maar onze lichte delen willen omarmen.

Ontwijkgedrag

Maar waarom zijn wij dan altijd bezig met het najagen van geluk, om maar niet de pijn te voelen? Wat heeft ons zo angstig gemaakt voor die pijn? Pijn die alleen maar aangekeken wilt worden, erkend en gezien wilt worden. En hoe kunnen we ons nou veilig voelen in ons systeem als wij die donkere delen in onszelf alleen maar afwijzen? We zoeken continu naar geluk buiten onszelf, maar beseffen vaak niet dat het allemaal al in ons zit. We hoeven alleen te accepteren wat er is, en wat er zich op elk moment aandient. Zonder ervoor weg te lopen. Iedereen wilt rust, harmonie en balans, maar men is vaak niet bereid om juist datgene aan te gaan waar het om draait. Doorvoelen van de pijn en doorvoelen van datgene waar je zo hard voor aan het vluchten bent. Vluchtgedrag wordt natuurlijk ook wel gestimuleerd in deze maatschappij door allerlei prikkels die er in overvloed zijn. Prikkels zoals eten, games, werk, sex, drugs, alcohol, televisie, social media en ga zo maar door. Maar besef je dat je alleen maar verder van jezelf verwijderd als jij jezelf niet eens de tijd en energie gunt die je lichaam nodig heeft om alles te doorvoelen, reguleren, processen en integreren?

Meer lezen >>>