Als het licht in jou gedoofd is
30 september 2019
Als het licht in jou gedoofd is
29 september 2019 / Door Diana Douma
We hebben allemaal een licht in onszelf, al zien we die niet altijd. Vaak ben je geneigd naar een ander te kijken en hoe die zijn of haar leven leidt. En ergens denken we dan dat we niet goed genoeg zijn. Maar is dat ook wel zo? Of zijn we vergeten dat we ook een helder licht hebben en kunnen zijn? Is het niet zo dat we allemaal iets te bieden hebben, ook al zien we het niet altijd? In deze wereld wordt je continu afgeleid van de werkelijkheid en waar het allemaal wel toe doet. We zien andere mensen hun droom leven en hun licht schijnen en goed zijn in hetgeen ze doen. Maar is dat ook wel zo? Want we zien haast nooit de struggels die mensen hebben om juist bij dat doel, hun missie te komen. We zien niet waar ze doorheen gegaan zijn, om zo hun licht te kunnen schijnen. En daarin draait alles natuurlijk ook om perceptie, want hoe zie jij de wereld? Door welke lens bekijk jij de wereld en alles eromheen? Hoe bekijk jij jouw leven, en het leven van andere mensen? Ben je wel bereid om er alles aan te doen om ook dat licht in jezelf te vinden, waardoor jij een baken van licht kan zijn voor die andere mensen die jij weer inspireert. Het probleem van te weinig zelfkennis, te weinig eigenwaarde, teveel ego en te weinig ervaring, waardoor je misschien niet zo open-minded bent, is dat je anders tegen de wereld aan kijkt. Je ziet niet waar het werkelijk om draait en je bent alleen maar bezig met gewin van je eigen geluk. In deze realiteit zijn er veel mensen die in hun eigen bubbel leven, waardoor ze vaak niet zien of horen hoe het werkelijk met een ander gaat. In sommige gevallen is compassie ver te zoeken. De reden waarom bepaalde mensen juist door heel veel zware processen gaan de laatste tijd, is om je uit die bubbel te halen en meer compassie en empathie te creëren. Empathisch zijn is juist een heel mooi gegeven, iets wat een heleboel mensen nog niet geheel begrijpen. Hooggevoeligheid brengt nou eenmaal heel veel gevoelens met zich mee, en als jij altijd in een bubbel hebt geleefd kan dit vooral als naar ervaren worden. Zodra je ‘wakker’ wordt in deze matrix zal je veel gevoeliger worden, en ga je door processen heen die je nog niet eerder kent. Deze processen helpen jouw groei en jouw ontwikkeling, en helpen jou een beter mens te worden.
Door de modder
Als je door deze modder heen gaat om een betere versie van jezelf te worden, zal je licht gedoofd zijn. Je begrijpt een heleboel dingen niet en bent vooral verward, waardoor je alleen maar donker ziet. Maar iedereen moet door die donkere tunnel heen, om aan het einde van die tunnel het licht te vinden. Die donkere tunnel en al dat modder wat omhoog komt, brengen jou juist naar dat licht toe. Je kan nog zo je best doen om je kop in het zand te steken en alles doen om het te vermijden, maar je maakt het alleen maar erger voor jezelf. Je kan niet voor jezelf vluchten, niemand kan dat. Hoe pijnlijk het ook is…en hoe moeilijk het ook is. Wat zijn je angsten? Wat zijn je frustraties? Wat doet jou pijn? Wat zorgt bij jou voor verdriet? Waarom ben je boos? Waarom ben je jaloers? Waar zie jij het licht in jezelf nog niet schijnen? Wat zorgt voor depressie? Waarom voel jij je zo? Ga deze vragen aan jezelf stellen en ga door met vragen. Kijk hoe diep je kan gaan met vragen en kijk wat voor gevoelens en emoties er naar boven komen? Wat willen deze gevoelens en emoties jou vertellen? Hoe voelt het? En wat doet het met je? Ga in het ongemak zitten, en ga die confrontatie met die donkere delen in jezelf aan. Ga het niet meer wegstoppen of vermijden of ervoor vluchten. Je houd jezelf voor de gek en je verloochend jezelf. Waarom ben je niet gewoon eerlijk naar jezelf toe en naar anderen? Waarom doe jij je beter voor dan je bent? Waarom zie jij het licht in jezelf niet? Al deze vragen zijn confronterend, maar helpen jou wel dieper te komen in jouw proces.
Liefde voor jezelf
Ik doe niks anders dan schrijven dat je aan jezelf moet werken, aan je eigenwaarde en zelfliefde. Desalniettemin ga ik zelf ook door deze processen heen, en doe ik er ook alles aan om die stukken in mezelf te helen en op die donkere delen in mij licht te schijnen. Want het helen houd nooit op, het gaat steeds dieper. En als jij jezelf nu afvraagt waarom je het dan moet doen? Nou.. voor jezelf en uit liefde voor jezelf, want alleen zo kan jij weer geluk ervaren. Alleen zo zal je meer zelfkennis krijgen, waardoor je beter in je vel komt te zitten. Je zal meer wijsheid krijgen over jezelf en jouw processen, waardoor het steeds makkelijker zal gaan. De liefde voor jezelf zal terugkomen, en je gaat jouw licht meer schijnen. De donkere delen zullen zo nu en dan nog wel terugkomen, maar je weet hoe je ermee om moet gaan. Het leven wordt minder zwaar en als je zover bent, komt er misschien wel iemand in je leven waarmee je deze processen kan delen. Of dat je samen door processen gaat, en elkaar helpt hier doorheen te gaan. Je zal je zielengroep vinden die jou helpt in jouw processen en samen zal je hele mooie dingen tot stand brengen. Jij zal een licht zijn voor vele andere die ook door dit proces heen gaan, net als ik dat doe voor degene die dit lezen. En jij mag op jouw beurt weer aan mensen laten zien dat iedereen dit licht in zich heeft, en zo helder kan schijnen als hij of zij wilt. Zolang je maar in jezelf geloofd. Dus ben jij bereid om door die tunnel te gaan, en door de modder te lopen? Ben jij bereid om al die donkere delen in jou te bereiken, voelen, ervaren en te doorleven? Om uiteindelijk weer terug te komen bij jezelf en die liefde voor jezelf terug te vinden. Want iedereen is het waard om zijn of haar licht te zien en te doen stralen, want daar ben je hiervoor gekomen. Om te zijn, om te creëren om jezelf lief te hebben en in het licht te zetten. Dus waar wacht je nog op?
Namaste
