Het cadeau wat jouw kind je geeft / / Door Irene Verweij

Het cadeau wat jouw kind je geeft

10 augustus 2021 / Door Irene Verweij

 Er zijn twee manieren van kijken naar je kind: vanuit je rol als ouder of vanuit een gelijkwaardig mens-zijn.

Vanuit je rol als ouder is het belangrijk dat je liefdevol voor je kind zorgt en het beschermt. Vanuit je mens-zijn is het belangrijk dat je op een diepere laag contact met je kind maakt. Je ontmoet het kind vanuit liefdevolle gelijkwaardigheid. Hierin valt het leeftijdsverschil weg. In deze manier van kijken zit nieuwsgierigheid: wie ben jij? Er is vreugde in het contact. Het is een ware ontmoeting van mens tot mens. De aandacht die bij deze manier van omgaan met je kind hoort, is open en respectvol. Je ziet het kind als volwaardig mens en ziel.

Het ouderlijk ego

Hoewel je een kind moet beschermen en leren hoe het zich gedraagt in de wereld, ben ik er desondanks voor om zo ver mogelijk bij het woord ‘opvoeden’ vandaan te blijven.

 Wat vaak gebeurt in opvoeden is dat een kind gecorrigeerd wordt vanuit het ego van een ouder.

Voor het ego voelt het lekker om zich ergens boven te kunnen zetten. Zeker op momenten dat een ouder het even niet meer weet – en dat zijn er veel, is mijn ervaring – grijpt het ouderlijk ego snel de regie door iets te verbieden, te corrigeren of door boos uit te halen. Het kind voelt zich afgewezen en – terecht – niet gezien en begrepen. De dwarsigheid die daaruit ontstaat, zorgt vaak weer voor nieuwe situaties waarin ‘opgevoed’ wordt. De vicieuze cirkel is rond.

Waarom? Omdat ik het zeg!

In opvoeden doen we vaak alsof we het beter weten. Maar heel vaak weten we het niet beter. Als ouder doe je feitelijk maar wat. Wie heeft immers de perfecte opvoeder gehad? Iedereen moet het ouderlijk wiel zelf uitvinden en dat is aftasten, uitproberen en achteraf evalueren. Voor velen is dat een onzeker proces en vanuit die onzekerheid kan nogal eens starheid ontstaan.

Meer lezen >>>