De Dualiteit Overstijgen

De Dualiteit Overstijgen

Door: Judith Kusel – 22 mei 2022

We zijn nu allemaal in de staat waarin we de overstijging ten diepste zullen voelen.

De Oude Dualiteit dient ons niet meer: het ZIJ en Wij, Ik en JIJ.

Het willen fixeren van anderen, omdat wat we in hen zien, reflecteert terug naar ons, en alles wat we niet hebben liefgehad noch in bezit hebben in onszelf. Want elke ziel is slechts een spiegel voor jou. En dit geldt voor de hele mensheid, want voordat jullie incarneerden werden jullie ingelicht over het feit dat elke menselijke eigenschap die op aarde vertegenwoordigd is, in de een of andere vorm, ook in jullie aanwezig is.

Waarom? Omdat je niet gescheiden kunt worden van het geheel.

Wat je waarneemt als schaduw, is er in jou.

Wat je waarneemt als licht, is er in jou.

Zo vaak trekken we in relaties partners aan die onze eigen ogenschijnlijke gebrokenheid naar ons reflecteren. Daarom was er altijd de neiging om hen te willen repareren, hen recht te willen zetten, wat inderdaad zinloos was!

Je kunt een ander niet verbeteren, noch kun je hem op het rechte pad brengen, noch kun je ook maar één haar op zijn lichaam veranderen, noch wat hij jou ook terug spiegelt.

Je kunt alleen jezelf corrigeren, en jezelf veranderen, en inderdaad de lessen erkennen die ze brengen, door de schaduw in jezelf te herkennen, evenals het licht. Je bent beide!

Dualiteit bracht ons immense zielslessen in meesterschap.

Het leerde ons, dat hoe meer we vrede wilden creëren, hoe meer we oorlogen creëerden, van binnen en van buiten. Je kunt geen vrede creëren als je oorlog voert in jezelf – en je eigen directe familiekring. Want wat in je is, zal zich buiten je weerspiegelen. Je kunt alleen vrede scheppen, of vrede aantrekken, als je in vrede bent in jezelf!

De waarheid is dat we allemaal schaduw en licht in onszelf hebben.

We zitten nu in een proces waarin we allemaal worden uitgedaagd om die schaduw te omarmen, net zoveel als we het licht omarmen. Want in werkelijkheid houden ze elkaar in evenwicht. In werkelijkheid kan dualiteit alleen bestaan, als we er ENERGIE aan geven, als we het voeden!

Want dualiteitsbewustzijn kweekt afscheiding!

Eenheidsbewustzijn, in waarheid is onvoorwaardelijke liefde. Het omarmt zowel schaduw als licht, en kan dus niet meer oordelen. Het weet inderdaad dat schaduw een rol speelt, evenzeer als licht een rol speelt. Daarom is de baarmoeder van de moeder, donker. Toch is het juist in deze duisternis dat het zaad ontkiemd en nieuw leven en een nieuw begin schept.

De duisternis dient evenzeer als het licht.

Er is een prachtige ontvouwing hier.

Hoe meer we overstijgen, hoe bewuster we worden van de spiegels.

Hoe bewuster we worden van ons eigen innerlijke zielzelf, en wat we in onszelf creëren en manifesteren, wat naar ons terugkaatst aan de buitenkant.

De meester is inderdaad zo vervuld en evenwichtig in zichzelf, dat alles wat gereflecteerd wordt, onmiddellijk erkend wordt, en vervolgens doorwerkt en getranscendeerd wordt.

Ik zou daaraan willen toevoegen: getransmuteerd. Want de energie van woede, bijvoorbeeld, wordt door de kracht van ware vergeving en liefdevolle genade getransmuteerd in vreugde en liefde.

Het verandert dus van vorm. De woede wordt niet ontkend. Ze wordt inderdaad erkend en bedankt voor wat ze naar zichzelf terugspiegelt, en dan wordt de vraag gesteld: Waar ben ik boos? Waar houd ik de woede vast (die misschien niet openlijk wordt geuit, maar wordt onderdrukt tot ze op een dag kookt en overstroomt)? Wat moet ik vergeven in mezelf en anderen? Waar ontken ik mijn eigen schaduw niet, omdat ik te bang ben om diep in de wond te kijken?

We wijzen zo vaak met de vinger naar degenen die oorlog voeren – maar is het niet zo dat de oorlog zo vaak van binnen woedt en zich weerspiegelt in je relaties? Zeggen we niet vaak dingen tegen degenen die ons het meest na staan, die we nooit tegen een vreemde zouden durven zeggen, of zelfs tegen degenen met wie en voor wie we werken?

Nogmaals, je kunt geen vrede stichten als alles oorlog in je is! Daarom heeft de mensheid keer op keer gefaald om kunstmatige vrede te scheppen.

Er liggen hier voor ons allen diepe en diepgaande lessen in hoogste meesterschap opgesloten.

Wanneer de 3D opkomt om je uit te dagen, ga dan diep naar binnen en vraag jezelf af, waarom?

Ga dan diep in de Kamer van je eigen Heilig Hart en Ziel, en ga dan en los die ladingen op, los op wat er ook naar boven komt. Ga bij die schaduw zitten en vraag hem: “Wat weerspiegel je mij? Waarom ontken ik je? Wat probeer je me te leren? Hoe kan ik van je houden?”

En je zult merken dat de diepste schaduw, eenmaal opgelost, opgelost en geliefd in transcendentie, de schijnwerpers van de Hemel openen voor jou om nog groter Licht en meer dan deze onvoorwaardelijke liefde te ervaren!

Het hart opent zich: “Dank u! Ik hou van je!”

IK BEN LIEFDE en IK BEN LIEFDEVOL!”

IK BEN GODDELIJKE LIEFDE EN IK GEEF LIEFDE!

Transcendentie betekent Ik Ben Liefde, ik zie en voel alleen liefde! Ik ben in balans! Ik ben in Vrede! Ik ben vrij!

We worden allemaal bevrijd om simpelweg ons ware Zielzelf te zijn en onze Zielwaarheid te leven met Onvoorwaardelijke Liefde.

Op de hoogste en beste manier, voor het hoogste goed van allen.

Judith Kusel

Vertaling: Martien / voor wakkeremensen.org