2025 – Het Jaar om Jouw Trauma’s aan te Kijken / Door Mordechai Krispijn
2025 – Het Jaar om Jouw Trauma’s aan te Kijken
Door: Mordechai Krispijn – 20 Januari 2025

Voor mijn gevoel wordt 2025 een jaar waarin we vooral onze trauma’s aan mogen kijken.
Waarom?
Vanaf 2020 t/m 2024 zaten we in wat velen nu al ‘De Coronajaren’ noemen. Een belangrijke periode waarin wij ontdekten dat Overheden er vaak niet (meer) zijn voor haar burgers maar vooral (ook) haar eigen belangen dient.
Het werden vier jaren waarin miljoenen mensen op aarde hun waarheden vonden binnen hetgeen we nu de ‘alternatieve media’ noemen.
Het werden ook vier jaren waren wij werden uitgenodigd om onze eigen waarheid te spreken. Velen deden dat, velen ook niet.
In dit soort fases van grote transformatie is het vooral aan het individu om eigen beslissingen te nemen. “Er staat geen redder klaar om jou te redden, jij bent jouw eigen redder!”
Nu de rook is verdwenen kijken wij uit over een landschap met veel verdeeldheid. Denk aan meningen over de oorlog tussen Rusland en Oekraïne, de strijd die Israël heeft met Hamas in Gaza, de Amerikaanse verkiezingen, klimaatverandering en nog zoveel meer.
Toch is er veel meer wat ons als mensen verbindt dan wat ons verdeeld. Zo willen wij allemaal vrede, vrijheid, liefde, erkenning en waardering. Wij willen ook allemaal leren, groeien en een bijdrage leveren aan de wereld. We willen ook allemaal (althans de meesten) een fijne en liefdevolle relatie. Wij willen allemaal vriendschappen. Wij zijn vrijwel allemaal bereid om een ander te helpen als deze in nood is. We willen ook allemaal hulp als wijzelf in nood zijn. Wij willen allemaal dat er naar ons geluisterd wordt als wij iets te zeggen hebben. En zo kan ik nog heel lang doorgaan.
Hoe komt het dan dat er zoveel verdeeldheid is?
Verdeeldheid wordt vooral gecreëerd door onze pijntriggers te raken, door Eckhart Tolle ook wel het pijnlichaam genoemd.
Oude, niet verwerkte pijnen, worden niet alleen opgeslagen in ons brein, ze worden letterlijk opgeslagen in ons lichaam. Het moment dat wij, op de één of andere manier, vervolgens geconfronteerd worden met deze pijn, dan gaan onze interne alarmbellen af en komen we vaak onbewust in de fight of flight modus.
Om daar zo snel mogelijk uit te komen nemen wij maatregelen.
We vechten of we vluchten om onszelf zo snel mogelijk ‘in veiligheid’ te brengen. Ik schrijf dit tussen aanhalingstekens want er is geen sprake van een levensbedreigende situatie. Maar dat is wel hoe ons brein het ervaart.
En dus neigen we een besluit te nemen om in actie te komen, ergens iets van te vinden, een mening te vormen. Vaak om daarmee bij een bepaalde groep te horen want dat is veilig.
Ik zal een voorbeeld noemen.
Zoals je waarschijnlijk wel weet heb ik een Joodse achtergrond. Dat maakt deel uit van mijn identiteit. Nu heb ik in een interview met Ab Gietelink recent uitgelegd wat dit voor mij betekent. Ik maak een onderscheid tussen Joods zijn, een Zionistisch gedachtengoed aanhangen en om Israëli te zijn. Ondanks dit voor mij belangrijke verschil voel ik mij ‘gewoon’ Joods.
Toen David Icke werd aangevallen en hij een antisemiet werd genoemd, gingen bij mij de alarmbellen af. Ten eerste omdat ik Icke nog nooit ook maar iets hebben horen zeggen wat antisemitisch is, ten tweede omdat het label antisemitisch te pas en te onpas wordt gebruikt voor mensen met een, voor sommigen, onwelgevallige mening.
En dus nam ik het besluit om iets te doen. In mijn geval heb ik David Icke toen drie vragen gesteld waarna het voor mij duidelijk was dat Icke geen antisemiet is (deze video is destijds door YouTube verwijderd).
Maar waarom gingen bij mij de alarmbellen af?
Als ik heel eerlijk ben komt dat omdat er nog altijd onverwerkte pijn is als het gaat om de geschiedenis van mijn Joodse familieleden in de Tweede Wereldoorlog.
Hoe ik dat weet?
Het feit alleen al dat ik emotioneel voldoende wordt geraakt om het voor David Icke op te nemen, is voor mij al een bewijs dat iets in mij, als het gaat om die pijn, geraakt wordt. En je kan mij alleen maar raken als er onverwerkte pijn is. Zo simpel is het.
Natuurlijk zou ik het ook voor hem op kunnen nemen zonder emotioneel geraakt te worden, maar in mijn geval weet ik dat er een groot gevoel van onrecht omhoog komt waardoor ik in actie kom. En het is die emotionele lading die, als ik erop intune, mij altijd terugbrengt bij mijn familieverleden.
Als er volledige heling plaats zou hebben gevonden dan zouden er geen oogjes meer zijn waarachter het haakje kan blijven handen.
Door veel persoonlijk traumawerk zijn de meeste oogjes er wel uitgehaald. Maar of ik ze er ooit allemaal uit zal krijgen is de vraag. It’s an ongoing process zeg maar. Zoiets als ‘work under construction’. Veel van de oogjes zijn namelijk geplaatst vanaf mijn geboorte. Veel trauma’s die tot onze zevende levensjaar ontstaan, blijken wat hardnekkiger dan trauma’s die op latere leeftijd ontstaan.
Maar hoe pak je trauma’s aan?
Er zijn natuurlijk heel veel manieren op trauma’s aan te pakken. Persoonlijk geloof ik dat tijdens de laatste vier jaren veel van onze trauma’s werden geraakt. Ze werden naar de oppervlakte gebracht. Een ideaal moment dus om er juist nu mee aan de slag te gaan.
Ik deel hieronder mijn persoonlijke ervaringen in de hoop dat je er mogelijk ook iets aan hebt. Ik ben geen psychiater of psycholoog. Ik kan slechts mijn eigen ervaringen met je delen.
* Verhalen van anderen
Hoe gek het klinkt heb ik ontzettend veel gehad aan de verhalen van anderen. Een beetje vanuit de gedachte van ‘Als iemand anders iets kan, dan kan ik het ook’.
Anderen hebben hun eigen pad afgelegd en vaak zitten daar ervaringen tussen die ik ook voor mezelf kan gebruiken.
* Fysieke transformatie
Wij helen onze trauma’s gemakkelijker in een gezond lichaam. Toen ik mijn voeding drastisch aanpakte en vrijwel volledig overstapte op biologisch-dynamische voeding, merkte ik dat mijn verbinding met mijzelf en mijn hogere zelf sterker werd. Ik werd intuïtiever, ging weer dromen en maakte gemakkelijk de reis naar binnen. In mijn geval volgde ik een aangepaste versie van het Gerson-dieet, aangevuld met ozonzelfbehandelingen.
* Persoonlijke transformatie
Door dagelijks tijd voor mijzelf te nemen moest ik andere beslissingen nemen. In mijn geval betekende dat vooral minder werken, minder tijd voor anderen en vooral meer tijd voor mezelf. Daar hoorde ook bepaalde trainingen bij. Vrijwel niets is zo sterk als dat ik mijzelf, het liefst dagenlang, onderdompel in een proces van transformatie, zoals in een retraite.
Geestelijke transformatie
Door dagelijks echt tijd te nemen om met mijzelf de verbinding aan te gaan, kom ik letterlijk in gesprek met mijzelf en met delen van mijzelf. Het is bizar hoeveel wijze antwoorden je krijgt als je in alle rust met jezelf in gesprek weet te gaan. Eigenlijk weten we alles al, er is alleen tijd en ruimte nodig om het vrij te krijgen.
Ik ben er nog niet en dat is oké. Ik ben vooral dankbaar voor het proces dat ik mag ervaren.
Graag hoor ik ook jouw verhaal. Heb je tips? Wil je iets delen? Dan kan je jouw reactie onderin plaatsen waarvoor dank.
Het wordt op prijs gesteld als je deze blog andere gelijkgestemden wil delen.
Woensdag 22 januari, is er een live webinar met iemand die ook door een persoonlijk transformatieproces is gegaan. Dat is Elkse Falkena, de partner van Tijn Touber. Zij werd ernstig ziek en wist zichzelf te helen door transformatie. Klik HIER voor meer informatie.
En mocht jijzelf op het punt staan om eens een diepe duik in jezelf te maken dan is het misschien goed om te weten dat wij in april 2025 met een kleine groep, de bergen van Spanje opzoeken. Daar gaan wij een weeklang aan de slag op zowel fysiek, persoonlijk als geestelijke niveau. Klik HIER voor meer informatie.
Op woensdag 29 januari as. geven wij een gratis Retraite Informatie Webinar. Daarin geven wij veel informatie en kan je al jouw vragen stellen. Klik HIER om je daarvoor aan te melden.
Met liefdevolle groet,
Mordechaï