‘Het Levendig Houden’ Getrouw

‘Het Levendig Houden’

Getrouw

De natuur is onvermoeibaar.
Scheppingskracht en creatie is daar in volledigheid naar mogelijkheden.
Voor bestaan, om levendig werkend te zijn. Innerlijk of in het uiterlijke, voor ons in het fysieke en natuurkundige op Aarde. Zichtbaar en onzichtbaar.
Het heeft erkenning nodig. Op een manier doet het wat er past bij wat aanwezig is. Is de taal (in lichtsferen) van de natuur over dat het schitterend is, van wat er levendig IN is. Is het het mediatieve vertegenwoordigen van de kosmische natuur?  Wat een schitterende expressie is dat dan!
Inzage voor zekerheid voor steeds weer, keer op keer…
Loslaten, kiemen en opbloeien.

Ik kijk naar mijn handen, spreid ze open en doe ze dicht.
Waar gebaren de vingers naar en wat als het samenkomt en dan samenbalt?
Heel menselijk fysiek in gebaren. Handentaal.
Zichtbaar, ik kan het voelen, tot waarnaartoe en waarin?

Hoe kunnen we ons weer herinneren hoe het werkzaam is?
Het is voor ons ontwikkeld en wij ontwikkelen het.
Het is IN.

De bloem van de afbeelding is een anjelier, ik werd geraakt door deze kleur en toen ik foto’s ervan had genomen, door het zachte, door de comfort en liefheid van diep daarbinnen. Ik ben daarin gedoken. Heel prettig!

Toen weer gekeken naar mijn hand(en) en de gebaren gemaakt.

Het lijkt alsof ik vragen stel, ik vraag wat af, als een soort treintje dat niet wil stoppen. Maar ik maak stappen voor het verwonderen over en voor de openbaringen waar het allemaal om draait.
Het is groei voor het Bewuste Zijn, het Wezen van het Zijn.

Ik ben, kom naderbij en wil naderbij blijven.
In alles wat er gebeurt, laat ik de typen van het weer als vergelijking gebruiken. Het hele scala.

Daar binnenin die anjelier bloem, ontmoette ik weer het getrouw zijn.
Vol blijheid en goedgunstigheid.
Mijn handen zijn als een zaal vol spiegels.
Getrouw aan wat er in de cirkel van Leven zich steeds weer spiegelt.
Laat het maar gebeuren…

Anja Tjelpa

15 april 2023